Hallo bedevaarder, hallo sympathisant van de Kapelse voetbedevaart,

Met plezier blikken we even terug op onze voorbije bedevaart.

Allicht verschillenden die zich met een klein hartje doorheen de laatste week spartelden waarbij het nachtelijke woelen aangewakkerd werd door de weersvoorspellingen. Deze zagen er verre van ideaal uit en wanneer we op zaterdag de nacht indoken, had onweer reeds lelijk huisgehouden in het oosten van het land.

Onzekere weersvoorspellingen, ja, er ons door laten afschrikken, NEEN! Ons-Lief-Vrouwke van Scherpenheuvel zou tenslotte over ons waken.

153 bedevaarders, een fantastisch mooie groep om mee op stap te gaan. Met 3 zilveren jubilarissen onder ons: Ilse, Inge en Jan.

De tocht verliep voorspoedig. Kende men even een minder moment, dan werd men door onze 27 muzikanten al gauw gedragen op de tonen van hun muziek.

Toch een blaar, dan stonden onze mensen van de verzorging uiteraard klaar.

Voor we het goed en wel beseften, kwamen we thuis bij ons Lief-Vrouwke. En of zij over ons gewaakt had.

Na een kort moment van verfrissing volgde een zeer verzorgde en vernieuwde eucharistieviering, gevolgd door de kruisweg. De dag werd afgesloten met de viering van onze jubilarissen.

Ons-Lief-Vrouwke zag dat het zeer goed was en op het moment dat sommigen misschien reeds onder de wol lagen, gingen de hemelsluizen open. Een gelukzalige glimlach verscheen bij diegenen die het mochten aanschouwen.

Op zondagochtend iets voor 6u alweer verzamelen aan de Basiliek, waarna we, gesterkt door de woorden van pastoor van Hilst, de terugtocht aanvatten.

Wat minder dan op zaterdag, maar 134 bedevaarders is nog steeds een fantastische groep om mee op stap te mogen gaan.

Tussen Aarschot en Betekom nu wel wat nattigheid, maar hierin zagen we eerder een zegening van bovenaf. Stap voor stap schreden we verder huiswaarts waar een hartelijk ontvangst ons te beurt viel.

Nog een dankmoment in de kerk, wat napraten en tenslotte iedereen terug huiswaarts.

Het weekend werd traditioneel afgesloten met de dankviering op maandagochtend.

Bedankt bedevaarder dat je ons vergezelde op onze tocht.
Bedankt sympathisanten voor de steun onderweg.
Bedankt Lief-Vrouwke om ons te behoeden op onze tocht en voor zo veel meer.
Bedankt allemaal.

Hiermee staat er een punt achter onze 2024 editie en blikken we voorzichtig al even vooruit naar 2025.

Noteer alvast 7 en 8 juni in je agenda. Wat ons betreft graag tot dan.

Het bestuur

• 

• 

Broederschap Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel, Kapelle-op-den-Bos.

Lief-Vrouwke, dank voor al die jaren, dat ge ons leidde dag en nacht, ons behoedde voor alle gevaren en ons veilig weer naar huis toe bracht.
Meermaals werd dit gezongen op weg van en naar Scherpenheuvel. Misschien wat voorbarig om dit tijdens de tocht reeds te zingen, maar een rotsvast geloof en vertrouwen in Ons-Lief-Vrouwke rechtvaardigde dit natuurlijk. En zo geschiedde.

De nacht van vrijdag op zaterdag doken we met 139 bedevaarders de nacht in voor de 235e bedevaart naar Scherpenheuvel. Vroeger dan de voorbije jaren hielden we een eerste keer halt in parochiezaal de Brug (Sint-Libertus) te Mechelen. Van daaruit ging het rechtstreeks richting Keerbergen waar we eens te meer welkom waren in parochiezaal Berk en Brem.
Hier haalde ons maar liefst 21-koppig team van muzikanten de muziekinstrumenten boven en eens op grondgebied Tremelo werden we mede door hen gedragen.
In Tremelo was onze vertrouwde stopplaats niet langer de Damiaanschool, maar hielden we halt in café Coconuts. Voor iedereen was het even zoeken naar een geschikt zitplaatsje en het mooie weer maakte, dat naast de binnenruimte, ook gebruik kon gemaakt worden van de tuin en de terrassen vooraan en iedereen in alle comfort tot rust kon komen. Tijd ook om ons te beschermen tegen de zon want deze was al dapper van de partij. Via Betekom, Aarschot en Rillaar met hun gekende stopplaatsen kwamen we uiteindelijk om 14:45 uur aan bij Ons Lief-Vrouwke.
Daar was het tijd om ons even te verfrissen en vervolgens de misviering in de Mariahal bij te wonen, die gevolgd werd door de kruisweg. De dag werd afgesloten met de viering van onze twee jubilarissen Peter Van Paesschen en Louis Muyldermans, die ons respectievelijk 25 en 60 maal vergezelden op onze tocht.
Na de vieringen werd de innerlijke mens nog wat versterkt en werden de bedden opgezocht, want het zou weer snel zondagochtend 6:00 uur zijn om de terugweg aan te vatten.
Eens de wat verstramde benen waren losgelopen, verliep de zonovergoten tocht weer vlekkeloos en voor we het goed en wel beseften werden we op groot applaus ontvangen bij thuiskomst in Kapelle-op-den-Bos. Nog een kort slotmoment in de Kerk en aansluitend kon er nog wat nagepraat worden over de voorbije bedevaart.
Op maandag tenslotte was er dan nog een dankviering als afsluiter van deze 235e bedevaart.
Het mag ook duidelijk zijn dat we zowel dag als nacht behoed werden voor alle gevaren en moe maar veilig weer thuis werden gebracht. Al dient dit “gebracht” hier spreekwoordelijk te worden gezien, want het is natuurlijk niet dat onze bedevaarders gevoerd werden.

Duizend maal danken wij o Lieve-Vrouwke zoet, duizend maal zingen wij Maria wees gegroet.

BEDANKT Lief-Vrouwke van Scherpenheuvel.
BEDANKT bedevaarders. Jullie waren fantastisch, een plezier om met ieder van jullie op stap te mogen gaan. Vriendschap en verbondenheid, geen mens wordt dat ooit moe!
BEDANKT vrijwilligers en sympathisanten.
BEDANKT IEDEREEN.

Wij kijken al uit naar onze 236e editie die zal plaatsvinden tijdens het Pinksterweekend, of wat had je gedacht, op 18 en 19 mei 2024. Hopelijk kijken ook jullie hier weer naar uit en mogen we elkaar opnieuw begroeten tijdens onze voetbedevaart of ergens onderweg naar Scherpenheuvel.

Het bestuur

Waar en wanneer zouden we ons aan regen mogen verwachten?

De buienradar klopte op zaterdag 8 juni dan ook overuren. Op verschillende tijdstippen was er een verhoogde kans op neerslag. Naast deze kans op neerslag stond er bovendien een krachtige wind.

Het was dan ook met een klein hartje dat de 127 bedevaarders de nacht indoken met, voor het eerst in onze geschiedenis, meer meisjes dan jongens.

En uiteraard, geheel volgens de traditie, weer een aantal jubilarissen in ons midden.

François De Mol, Kris Janssens en Marc Lorenz vergezelden ons voor de 25ste maal, Jef Teugels reeds voor de 60ste keer.

Soms waanden we ons in een park of bos want we stapten over wegen bezaaid met kreupelhout. De wind blies gelukkig in de rug en stuwde ons als het ware vooruit.

Het was niet enkel gestuwd door de wind, maar bovendien gedragen door de muziek van onze 23 —jawel— muzikale talenten dat we, eens de gemeentereglementen het ons toelieten, onze tocht naar Ons-Lief-Vrouwke verderzetten. Een tocht die voorspoedig verliep en om 14:45 uur kwamen we, zonder ook maar één noemenswaardige regendruppel gezien te hebben, weer thuis bij Ons-Lief-Vrouwke van Scherpenheuvel.

Na een kort moment van verfrissing verzamelden we om 15:45 uur, onder een stralende zon, voor de basiliek om in processie richting Mariahal te gaan.

Nog niet lang gezeten, gingen de hemelsluizen open en beukte de regen op het dak van de Mariahal. In die mate zelfs dat de stem van Jean-Marie eerder fluisterend doorkwam!

Een stralende zon bij het verlaten van de Mariahal, na een mooie en intense viering, getuigt dat Ons-Lief-Vrouwke ons welgezind was en dat de technologie van de buienradars voor haar het onderspit diende te delven.

Na de kruisweg volgde de viering van onze jubilarissen en was het stilaan tijd om deel 1 van onze bedevaart af te sluiten.

Zondagochtend, iedereen klaar voor de terugtocht. Niemand hechtte nog enig belang aan hetgeen de buienradar ons te vertellen had. Ons-Lief-Vrouwke van Scherpenheuvel zou wel over ons waken. En zo geschiedde.

Het enige obstakel dat nog op onze weg lag, was de wielerwedstrijd in Bonheiden en omstreken. Wanneer de renners ons traject zouden kruisen, wisten we uiteraard niet. Onze laatste bedevaarder was dan ook nog maar net de lichten tussen Keerbergen en Bonheiden gepasseerd of de zwaantjes en wedstrijdwagens draaiden achter hen af. De boog van de laatste kilometer en de aankomstzone in Bonheiden dwong onze bedevaart om 2 maal op een lang gerekt lint over te gaan.

Ondanks alles bleven we mooi op schema en genoten we van ons rustmoment in de parochiezaal Sint-Libertus te Mechelen. Nog een korte trip naar Hombeek, een laatste stuk richting Kapelle-op-den-Bos en we waren thuis …

Met een korte lofrede op zondag, waarop onze nieuwe bedevaartkaars werd ontstoken, en de dankviering op maandag werd onze voetbedevaart afgesloten.

Bedankt aan iedere bedevaarder om er samen een fantastische bedevaart van te maken. Bedankt aan die vele vrijwilligers onderweg. Bedankt voor de vele aanmoedigingen onderweg. Bedankt voor die mooie ontvangst in Scherpenheuvel en in Kapelle-op-den-Bos. Bedankt Lief-Vrouwke van Scherpenheuvel.

Wat ons betreft graag afspraak op 30 mei 2020.

Het bestuur