Ontsteking en zegening bedevaartkaars, kruis en vaandel

Iedere mens is onderweg in het leven. Vanaf je geboorte tot aan je dood gebeuren er feiten, komen er mensen op je pad en maak je keuzes die jouw weg tot ‘jouw weg’ maken. Het is goed om af en toe bij die eigen levensweg stil te staan. En dat kan op veel verschillende manieren: door meditatie, gesprek, gebed óf door op tocht te gaan.
Op tocht gaan is voor mensen al eeuwen een manier om het leven te overschouwen, de relatie met God of Maria uit te drukken of te verdiepen, een pauze in te lassen of tot rust te komen. Sommigen maken een lange voet, zoals wij…

Helaas dit jaar niet… maar we maken er toch samen een tocht van, een innerlijke tocht.

Pelgrim

Sta op tijd eens stil

Om te weten waar je staat

Om zicht te krijgen op je leven,

Op je unieke plaats tussen mensen,

Op je eigen onvervangbare taak

In de kleine

En de grote wijde wereld.

Pelgrim

Sta op tijd eens stil,

Om achterom te kijken,

Zie hoever je al bent,

En kijk vooruit

Om bij te sturen,

Om richting te bepalen

Om je te heroriënteren

Op de etappe van morgen.

Pelgrim

Sta op tijd eens stil

Al was het allemaal maar

Om tot rust te komen,

Om nieuwe krachten te verzamelen,

Om met volle teugen te genieten

Van het goede,

Om verbondenheid te vieren.

Moge God onze ‘virtuele’ bedevaart zegenen en heiligen…

Vader, Zoon en h. Geest.

Onze-Lieve Vrouw van Scherpenheuvel, bid voor ons.

Een gedachte over “Ontsteking en zegening bedevaartkaars, kruis en vaandel”

  1. Onze lieve vrouw van Vlaanderen.
    Een pareltje
    Mijn tekstje naar mijn vaste compagnie van dit weekend en in het bijzonder voor ons vake, Ferre Van der Hasselt

    Met grote dank aan onze lieve Heer,
    Hadden we dit weekend zo’n mooi weer.
    We zouden samen op de baan, naar ons lief vrouwke gaan.
    We zouden zo hard denken aan hen die er niet meer zijn ✨
    En een kaarsje branden voor onze zorgen, groot of klein.
    We drinken een pintje, of twee of drie,
    En dineren samen met frietjes of spaghetti.
    We bidden samen, maken muziek en praten eens goed bij,
    Rij op rij, zij aan zij.

    Maar nu kan het even niet.
    En het doet me wat verdriet.
    Want ons weerzien doet me altijd zo’n deugd.
    Het biedt me troost en vreugd.

    Ik hoop van harte dat we dit in de zomer alsnog samen mogen beleven.
    Fijn weekend, en denk even aan elkaar, als was het maar heel even.

    Klink er eentje op ons vake

    Allerdikste knuffel vr jullie allemaal, An X

Reacties zijn gesloten.